Kind van de Zon

Ik loop mijn weg, soms alleen maar vaker met anderen
Deze anderen zijn een genot maar soms ook lijden
Soms lijd ik door anderen waar ik eens genot aan beleefde.
Maar nu ben ik vrij van het lijden, want ik hunker niet,

Niet naar bezit, niet naar het leven en niet naar de dood.
Ik geef wat ik heb, meer kun je niet verwachten. Ik geef gul.
Uit liefde. Vanochtend gaf ik een onbekende waar ik een
kamer mee deelde het besef en de zegen van de keuze.

Ik verwacht niets maar koester wat ik krijg. Veel of weinig.
Ik ben zoals ik ben, niet perfect maar altijd oprecht en
als ik mensen pijn doe is dat omdat ik het niet besef.
Ik geniet niet van de pijn van anderen. Vergeef me dus.

Soms gaan mensen hun eigen weg, lopen we niet meer op
Soms stuur ik mensen weg omdat hun schaduw te zwaar
op mijn pad schijnt. Ik ben een kind van de zon en heb
haar stralen nodig. Als ik afscheid neem is dat voor nu.

Nooit voor eeuwig. Ik houd van mensen.

Diepe winter

Na de winter komt de zomer
De winter is donker en koud
Maar niet goed of slecht
De winter is gewoon.. de winter

De zomer is gewoon.. de zomer
De zomer is goed, niet slecht
Zij brengt licht en warmte
De zomerzon verbindt mensen

Zomer, winter, zomer, winter
Zij wisselen elkaar af, oneindig
Het is niet anders, het zij zo
Het zij zo hier, in het noorden

Het is hier goed, zoals het is
Maar is het ergens beter?
Kun je de winter ontlopen
De winter diep van binnen?

Ik ken een plek, waar de zomer
slechts danst met de lente
Hun zonnen afwisselend stralen
Waar toch de diepe winter blijft

Maar het is goed zoals het is